Η φιλοσοφία μας

Το μπάσκετ είναι χαρά , είναι ζωή , είναι ένέργεια, είναι δημιουργία. Μέσα από τον υγιή αθλητισμό εξελισσόμαστε ως χαρακτήρες και νιώθουμε τη χαρά της συνεργασίας , της ομαδικότητας , της προσφοράς. Γινόμαστε μέλη μιας συνεργατικής ομάδας με κοινό στόχο και όραμα.

Δεν μπορούν όλοι να παίξουν μπάσκετ. Αλλά μπορούν να προσπαθήσουν. Για να παίξεις μπάσκετ χρειάζεσαι ταλέντο αλλά και χαρακτήρα. Ικανότητες αλλά και ήθος. Υπομονή αλλά και επιμονή. Πειθαρχία αλλά και θάρρος. Ποτέ μην τα παρατάς. Πάλεψε τίμια μέχρι το τέλος. Πάντα κερδίζεις. Είτε το γράφει ένας πίνακας του σκορ είτε όχι.

 Κερδίζεις εμπειρία, κερδίζεις γνώσεις, κερδίζεις στιγμές... κερδίζεις ανθρώπους δίπλα σου,στο παρκέ ,στον πάγκο,στα αποδυτήρια,στις βόλτες μετά τους αγώνες,στα Σάββατα που πας προπόνηση,στα κρύα γήπεδα το χειμώνα με το σορτσάκι και στον καύσωνα το καλοκαίρι.

Ποτέ δεν ξέρεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις, μέχρι να προσπαθήσεις...

"Αρίων"

" Στα αρχαία χρόνια υπήρχε ένας σπουδαίος μουσικός, ο Αρίων, ο οποίος ήταν γνωστός για τη λύρα του σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Μάλιστα είχε προσληφθεί να παίζει στην αυλή του βασιλιά της Κορίνθου του Περίανδρου. Μια μέρα, όπως επέστρεφε από ένα ταξίδι από την Ιταλία, όπου είχε κερδίσει σε ένα μουσικό διαγωνισμό, στην Κόρινθο, το πλήρωμα στράφηκε εναντίον του και τον απείλησε ότι θα τον ρίξει από το πλοίο για να του πάρει τα χρήματά του. Του έδωσαν το δικαίωμα να επιλέξει ανάμεσα στην αυτοκτονία με την πρέπουσα ταφή στην ξηρά ή να ριχθεί στη θάλασσα και να χαθεί. Φυσικά καμία από τις δύο προτάσεις δεν άρεσε στον Αρίωνα που ζήτησε την άδεια να τραγουδήσει για τελευταία φορά. Παίζοντας την κιθάρα του, ο Αρίων τραγούδησε έναν ύμνο στον Απόλλωνα, τον θεό της ποίησης. Το τραγούδι του προσέλκυσε δελφίνια γύρω από το πλοίο. Στο τέλος του τραγουδιού του ρίχτηκε στη θάλασσα και σώθηκε χάρη στη βοήθεια ενός δελφινιού που τον μετέφερε με ασφάλεια στο ακρωτήριο Ταίναρο. Στη συνέχεια πήγε με άλλο τρόπο στην Κόρινθο όπου και διηγήθηκε όσα συνέβησαν στο βασιλιά. Ο βασιλιάς όμως δεν τον πίστεψε, έως ότου έφτασε στο λιμάνι το καράβι με τους ναύτες, που ορκίζονταν ότι άφησαν τον Αρίωνα στην Ιταλία. "

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΜΕ. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΜΕΙΒΟΜΑΣΤΕ...